Rovaniemi: de stad in
Blijf op de hoogte en volg Albert en Patricia
02 Augustus 2012 | Finland, Rovaniemi
We zitten hemelsbreed een paar kilometer onder de poolcirkel. Koud? Welnee! In het centrum van Rovaniemi spotten we een beeldscherm waar o.a . de weersverwachting voor de komende dag op af te lezen is. De verwachte maximumtemperatuur voor vandaag is 20 graden. In Helsinki wordt het maar 19 graden. Lekker puh!
De eerste stappen zijn, zoals te doen gebruikelijk, naar de Tourist Information. Opnieuw worden we overladen met tips. Arktikum [http://www.arktikum.fi/], Pilke [http://www.sciencecentre-pilke.fi/] en Santa Claus Village komen natuurlijk weer langs in de informatiestroom. We krijgen ook de tip in een bepaald restaurant traditionele gerechten te gaan eten, waaronder rendiervlees. Dat schijnt zeer mals en smakelijk te zijn. Willen we best eens eten, maar niet nu.
Ons plan is vandaag het Arktikum en Pilke te bezoeken. Twee musea die elkaar aanvullen in informatie over de natuur, het volk en de bosbouw. Dat laatste vooral in Pilke. Op weg daarheen doen we even een souvenirshopje aan. We schrikken ons rot van de prijzen. Rond Kerst ben ik nog wel eens in de weer met een stuk hout en een 35 mm speedboor. Dan past er precies een waxinelichtje in. Hier zie ik vergelijkbare werkstukjes staan met een strik eromheen en dan moeten ze € 5,50 kosten. Met zulke prijzen kan ik een fors uurtarief draaien. Een echte houten laplandmok kost ruim € 20. Maar of het een goed gebruiksvoorwerp is, dat vragen we ons af.
De studentenkorting werkt weer. Het Arktikum blijkt een rijk informatief centrum te zijn met veel details over de arctische woestijn, de laatst overgebleven grote wildernis van Europa. In al zijn kwetsbaarheid gaat het pure karakter van de streek snel verloren. Vooral de vervuiling, via lucht, water en neerslag heeft sluipend een verwoestende werking op dit gebied. Gelukkig is de tegenbeweging op gang gekomen, zijn we ons bewust van de risico’s en draaien we de ontwikkelingen in de richting van duurzaamheid. Dat geldt ook voor toerisme.
Zaal twee biedt een blik op het alledaags leven in Noord-Finland, door de eeuwen heen. We pikken en passant een stukje mee van de manier waarop dit land de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt, na de Russische inval: de winteroorlog. Een strijd tussen David en Goliath, waarbij David uiteindelijk slimmer en behendiger bleek en Goliath het leven zuur maakte. Het land kwam zwaar gehavend uit de strijd. Rovaniemi werd van de grond af aan weer opgebouwd en werd tot de stad die het nu is. Een bescheiden, saaie stad met betonnen blokkendozen, weinig sfeervol straatbeeld en af en toe een kunstwerkje. Opvallend zijn de grote moderne overdekte winkelcentra en de markante brug: Lumberjack’s Candle Bridge.
De eerste stappen zijn, zoals te doen gebruikelijk, naar de Tourist Information. Opnieuw worden we overladen met tips. Arktikum [http://www.arktikum.fi/], Pilke [http://www.sciencecentre-pilke.fi/] en Santa Claus Village komen natuurlijk weer langs in de informatiestroom. We krijgen ook de tip in een bepaald restaurant traditionele gerechten te gaan eten, waaronder rendiervlees. Dat schijnt zeer mals en smakelijk te zijn. Willen we best eens eten, maar niet nu.
Ons plan is vandaag het Arktikum en Pilke te bezoeken. Twee musea die elkaar aanvullen in informatie over de natuur, het volk en de bosbouw. Dat laatste vooral in Pilke. Op weg daarheen doen we even een souvenirshopje aan. We schrikken ons rot van de prijzen. Rond Kerst ben ik nog wel eens in de weer met een stuk hout en een 35 mm speedboor. Dan past er precies een waxinelichtje in. Hier zie ik vergelijkbare werkstukjes staan met een strik eromheen en dan moeten ze € 5,50 kosten. Met zulke prijzen kan ik een fors uurtarief draaien. Een echte houten laplandmok kost ruim € 20. Maar of het een goed gebruiksvoorwerp is, dat vragen we ons af.
De studentenkorting werkt weer. Het Arktikum blijkt een rijk informatief centrum te zijn met veel details over de arctische woestijn, de laatst overgebleven grote wildernis van Europa. In al zijn kwetsbaarheid gaat het pure karakter van de streek snel verloren. Vooral de vervuiling, via lucht, water en neerslag heeft sluipend een verwoestende werking op dit gebied. Gelukkig is de tegenbeweging op gang gekomen, zijn we ons bewust van de risico’s en draaien we de ontwikkelingen in de richting van duurzaamheid. Dat geldt ook voor toerisme.
Zaal twee biedt een blik op het alledaags leven in Noord-Finland, door de eeuwen heen. We pikken en passant een stukje mee van de manier waarop dit land de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt, na de Russische inval: de winteroorlog. Een strijd tussen David en Goliath, waarbij David uiteindelijk slimmer en behendiger bleek en Goliath het leven zuur maakte. Het land kwam zwaar gehavend uit de strijd. Rovaniemi werd van de grond af aan weer opgebouwd en werd tot de stad die het nu is. Een bescheiden, saaie stad met betonnen blokkendozen, weinig sfeervol straatbeeld en af en toe een kunstwerkje. Opvallend zijn de grote moderne overdekte winkelcentra en de markante brug: Lumberjack’s Candle Bridge.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
