Oostwaarts

We zitten lang aan het ontbijt. We willen verder, maar hebben ook het gevoel dat we hier nog heel lang willen blijven. Sabien heeft een heerlijke cake voor ons gebakken om mee te nemen. Het is bijn 10 uur als we uiteindelijk in de camper zitten en uitgezwaaid worden. Het stadsverkeer van Hilsboro en Portland zorgt ervoor dat we niet al te snel vorderen, maar als we eenmaal Highway 26 hebben gevonden zijn we echt op weg. We rijden door een bosachtig gebied, maar al heel snel bereiken we de droge hoogvlaktes. Hier is het gras effen geel, er staan lage struikjes en af en toe boompjes. De weg is lang en recht. In de verte zien we af en toe een grote rookpluim, afkomstig van een van de vele bosbranden die hier woeden. Elk jaar is het raak, het lijkt er op dat men eraan gewend is, want veel ophef wordt er niet over gemaakt in de krant.
Kort nadat we Prineville uitgereden zijn staat er een bord: over 15 mijl is de weg afgesloten wegens een bosbrand. De kaart biedt twee alternatieven. In beide gevallen betekent het vele extra kilometers. Heel graag zouden we de Painted Hills bewonderen, kleurrijke heuvels in het oosten van Oregon. Doorrijden is geen optie, dus keren we en rijden terug naar Prineville. Bij een garage vragen we advies. We besluiten zuidwaarts te gaan, via Highway 20. De Painted Hilles zullen we niet zien. Bovendien, zo werd ons verteld, zou er weinig te bewonderen zijn, want er hangt veel rook.
De mijlen glijden onder de wielen door en de klok tikt. Gaan we ons reisdoel voor vandaag halen? We willen naar Boise, de eerste grote plaats die we in Idaho bereiken. We gaan niet niet halen. We eten een warme hap op een parkeerplaats - handig als je alles bij je hebt - en besluiten nog hooguit twee uur te rijden. Dat worden er minder, want de bewolking neemt toe en daarmee ook de schemering. Als we Burns (what's in a name?) uitrijden zien we een helaas te laat een RVpark. We zijn er al voorbij. Even verderop zetten we de auto aan de kant. Wat doen we: doorrijden of keren? We besluiten te keren. Dat valt voor ons niet mee met een 30 voet lange truck. De volgende inrit is die van een parkeerterrein van een motel, dus rijden we daar heen; ruimte genoeg om te keren. Dan ziet Patricia het bordje RVpark op het dak staan. Kunnen we hier ook staan? Ja dus, voor $5 mogen we 'koud parkeren'. Dat wil zeggen zonder faciliteiten, maar wel rustig en legaal. Achter het motel vinden we een prima plekje. Bovendien is er WiFi en een thermoskan met koffie. Bedien jezelf.