Weer thuis

Woensdag en donderdag staan in het teken van de thuisreis. Er moet nog wel iets heel bijzonders te vinden zijn, wil het ons reistempo kunnen vertragen. De informatie die we vinden over Oslo, een eventuele tussenstop, behelst vooral eten, drinken en slapen. En we zijn inmiddels wat 'museummoe' geworden.
Vlak voor de grens, in Svinesund, spenderen we onze laatste Noorse kronen aan een bak ijs en een heel brood. We doen een poging de btw van enkele aankopen terug te krijgen. Helaas. Dat had gekund als we in de betreffende winkels het formulier van ‘Global Blue’ hadden laten invullen. Bij één winkelketen lukte dat bijna, toen ik in Trondheim een aankoop op de Lofoten (in Sortland) probeerde te laten registeren. Het aankoopbedrag bleek echter net onder het minimum van NOK 315 te liggen, van een andere winkel vonden we geen filiaal. Daar was het aankoopbedrag wel voldoende. Btw terugvragen als je iets in Noorwegen hebt gekocht kan snel lucratief zijn. Noorwegen kent twee btw-tarieven, net als Nederland. Het lage btw-tarief is 15% (in Nederland 6%) en het hoge 25% (in Nederland 19%, binnenkort 21%). Op de nieuwe schoenen van Patricia hadden we bijna € 25 kunnen terugkrijgen. Helaas beschikken we niet over de juiste formulieren, dus dat feestje gaat niet door. Een goede les voor ons volgende bezoek aan Noorwegen. Wanneer? Weet ik nog niet.
We passeren de Noors-Zweedse grens en gaan op zoek naar een benzinestation. De dure Noorse benzine (€ 2,02 - € 2,07) in onze tank is bijna op. Bij het eerste benzinestation dat we tegenkomen verlaten we de autoweg. Het is er opvallend stil. Een auto bij de pomp en een paar mannetjes van een beveiligingsdienst. Als ik probeer te tanken wordt snel duidelijk waar de rust vandaan komt. Er is een stroomstoring. Pompen en winkel zijn gesloten. De volgende pomp is ongeveer 20 minuten verderop vertelt de behulpzame pompbediende. Gaan we dat halen? Waarschijnlijk wel. Toch zitten we die 20 minuten niet rustig in de auto en kijken veel vaker dan gemiddeld op het metertje. Bij de pomp tanken we bijna de volledige tankinhoud (90 liter). Het had niet veel langer moeten duren!
We doen de IKEA-vestiging in Göteborg aan. Zouden ze hier de gewenste kraan voor Lots nieuwe keuken hebben? Nee, ook niet. We besluiten er een daghap te eten, want het ziet ernaar uit dat we een grote kans hebben straks in de regen te moeten koken. Tegen zevenen verlaten we de doorgaande weg en zoeken een slaapplek. Aan de kust of in het binnenland? Aan de kust verwachten we een kampeerverbod, maar we wagen de gok. Bij Åsa duiken plotseling heel veel kites op. Zeker dertig kitesurfers krioelen door de baai. We gaan op de parkeerplaats staan en genieten de rest van de avond van het uitzicht. Om ongeveer half elf verlaat de laatste kitesurfer het parkeerterrein. Even voor achten, de volgende ochtend knarst de eerste surfers met zijn wielen naast ons het parkeerterrein op. Het regent en we staan snel op, Nog voor negenen rijden we alweer. Dit wordt de laatste etappe en aan het begin van de avond kunnen we thuis zijn. Kunnen…
Het begin van de reis gaat voorspoedig. In Helsingör (SE) hoeven we maar vijf minuten te wachten op de boot die ons in ruim 25 minuten overzet naar Helsingborg (DK), maar al na tien minuten lopen we de eerste grote vertraging van de dag op. De autoweg is volledig afgesloten als gevolg van een ongeluk. We staan bijna vooraan in de file en zien een paar honderd meter verderop de bergingsvoertuigen aan het werk. Vijf kwartier later wordt de weg weer vrijgegeven. We hebben de tijd gedood met een broodje, koffie en wat lezen. Op de plek van het ongeluk staan zeker tien voertuigen van hulpverleners. De vangrails aan de rechterkant ligt er verfomfaaid bij en de berm is omgeploegd. Er zijn nog maar weinig stille getuigen over van het drama dat zich hier ongetwijfeld moet hebben afgespeeld.
Direct na de grensovergang in Duitsland is het weer raak. Een langzaam rijdende, stoppende en weer optrekkende file houdt ons bijna een uur bezig. Op de radio horen we dat deze file 10 kilometer lang is. Ruim 170 kilometer verder, in Hamburg, staat er vier kilometer voor en in de Elbetunnel, maar dan is het gedaan met de vertraging. Om zeven uur ’s avonds laten we Hamburg achter ons en drie uur later zijn we thuis.
8180 kilometer op de teller en een schat aan indrukken in onze hoofden.