Lyngvaer

Half tien als we wakker worden!! En dat terwijl we best nog wat willen zien en doen vandaag, MAAR… het is vakantie dus we zien wel hoe het allemaal gaat lopen vandaag. Er zitten blauwe gaten in de lucht en er is nog veel bewolking. Wat gaat het worden vandaag? We kunnen de wolken niet lezen dus gaan maar gewoon onze gang. Ontbijten op de rand van de parkeerplaats met uitzicht op zee. En er is nu wat te zien, dus al een enorme vooruitgang. Een aantal vissersbootjes is al weer actief op het water.
Na het ontbijt gaan we terug naar Å, waar we het stokvismuseum willen bezoeken. We hopen er wat antwoorden te vinden op de vragen rondom het leven hier en de visserij. We zijn (samen met een Canadees duo) de eersten die dag en meneer Larsen is blij dat we er zijn. We beginnen met een film en wachten nog even op een Italiaans gezin. Het blijkt dat veel van de stokvis (85%) naar Italië gaat. De Canadees vraagt zich af of wij het ook kennen enz en wat de Italianen er eigenlijk mee doen. De film was boeiend en het gesprek na die tijd was een zeer mooie aanvulling op het verhaal. De Italiaanse vertelt uitvoerig hoe de gedroogde vis in water wordt geweekt, het water een paar keer wordt ververst om de zoutconcentratie omlaag te brengen, hoe de vis geprakt wordt en in de polenta wordt verwerkt. Haar moeder en haar schoonmoeder hebben verschillende bereidingswijzen en ze zijn er beiden van overtuigd dat de hunne de beste polenta oplevert. We zien in gedachten de kissebissende Italiaanse mama’s voor ons. De Canadees heeft zijn antwoord en wij ook.
We lopen het dorp nog even in. Het is vrijwel een openluchtmuseum. Een oude bakkerij die nog dienst doet en waar we lekkere kaneelbollen en een brood kopen. Brood ziet er stevig uit en je schijnt het lang te kunnen bewaren. Recept voor de vissers in vroeger tijden. (We hebben het nog niet gegeten…) En een kruidenierswinkel. Op het pleintje in het dorp wat miniatuurschepen en gebouwen. Net Madurodam, hahaha.
We gaan weer verder. Onderweg hebben we verschillende punten gezien (uitzichten of culturele punten) die we nog willen aandoen voordat we in Svolvaer zijn. Een dopje links en rechts van de snelweg. Een min of meer authentiek vissersdorpje, cultureel erfgoed, en een glaskunstenaar, een rondgestapeld kunstwerk uit rotsblokken, er is van alles te beleven. We genieten sowieso van het uitzicht, want dat is vele malen beter dan gisteren. Er zijn nog wolkenflarden en dat maakt het prachtig rondom de bergen. Kortom: we genieten!!
In Eggum willen we nog het beeld “Head” bekijken. Je schijnt er zestien verschillende hoofden in te kunnen zien als je er omheen loopt. Klinkt heel interessant. Als we daar aankomen moeten we eerst nog een eind lopen. En ik heb al de hele dag last van mijn maag, dus wordt er niet blij van. Afijn, we hebben het al een paar dagen over dit beeld, dus toch op pad! Komen we daar. Is het hoofd niet groter dan een echt hoofd en wij kunnen de 16 verschijningsvormen echt niet ontdekken! Gekke kunstenaars!! Terug naar de parkeerplaats en nog even in het fort kijken. Wat is dit toch? Is dit ook kunst? We lopen er omheen en dan blijkt dat het een radarpost van de Duitsers is geweest in de oorlog.
We gaan op pad; op zoek naar een plekje om te overnachten. In eerste instantie hadden we ooit bedacht om in Eggum te overnachten. Het is hier echter koud, bewolkt en winderig. Zou het nu op het hele eiland zo zijn? Of zou het aan de andere kant toch weer zonnig zijn? We nemen de gok om te onderzoeken of het zo is. Wanneer we over de bergrug rijden zien we een raar verschijnsel. De wolken blijven echt aan de ene kant hangen en aan de andere kant is het schoon! Zijn wij blij dat we toch nog op pad gegaan zijn!
Het doel is niet een camping, maar wie weet. We komen aan de E6 een Bobilcamping tegen en besluiten een kijkje te gaan nemen. En dan besluiten we er de nacht door te brengen.